Τι κάνει μια χρονιά να θεωρείται «Καλή»;
Τι κάνει μια χρονιά να θεωρείται «Καλή»;
Πρωτοχρονιά 2016.
Το 2015 μόλις τέλειωσε. Φωτοβολίδες, βεγγαλικά, τραγούδια και δυνατά γέλια. Τραπεζώματα, γλέντια,πίτες, φλουριά και μουσικές. Αγκαλιές και δεκάδες ευχές. «Υγεία, αγάπη, ειρήνη». «Και του χρόνου όλοι μαζί και αγαπημενοί». «Με μια καλή δουλειά». «Να είμαστε καλά και να αντέχουμε». «Έρωτας, χιούμορ, ψυχραιμία». «Να είσαι ο εαυτός σου «. «Ανθρωπιά, αλληλεγγύη, ομόνοια». «Να είναι καλά τα παιδιά όλου του κόσμου»…… Ευχές από καρδιάς χωρίς τέλος για μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. Όσο για τη χρονιά που μόλις τέλειωσε; «Να πάει και να μην ξανάρθει». «Επιτέλους τελείωσε»…και πολλά άλλα αφοριστικά για τη δύστυχη προηγούμενη χρονιά που με τέτοια χαρά πέρυσι τέτοια μέρα καλωσορίσαμε με ζητωκραυγές και ανείπωτη λαχτάρα.
Αλήθεια τι κάνει μια χρονιά να θεωρείται καλή; Μα το ότι μόλις ξεκινάει! Και τι κάνει να φαίνεται τόσο άσχημη η προηγούμενη; Μα το ότι μόλις τελείωσε! Τίποτα άλλο. Η νέα χρονιά συμβολίζει την αρχή, την επανεκκίνηση, το μηδένισμα του κοντέρ στο μυαλό μας. Συμβολίζει την ανάγκη μας να δούμε τη ζωή και τον εαυτό μας αλλιώς. Συμβολίζει την ανάγκη μας για αλλαγή και εξέλιξη. Στην ουσία μια χρονιά θεωρείται καλή, ανάλογα με το αν την κοιτάς από την αρχή ή από το τέλος της. Δηλαδή εξαρτάται από το αν την έχεις να απλώνεται ολάκερη μπροστά σου ή να τυλίγεται διπλωμένη πίσω σου. Η πρώτη αποτελεί υπόσχεση και ελπίδα, η άλλη αποτελεί γνώση και βεβαιότητα. Η πρώτη ξεδιπλώνει ακέραιες όλες τις πιθανότητες να αξιοποιήσεις τις δυνατότητες και τα ταλέντα που έχεις, κάνοντας τα πολυπόθητα εσωτερικά σου βήματα. Η δεύτερη πιστοποιεί με τρόπο χειροπιαστό τα βήματα που και πάλι απέφυγες, τα βήματα που δεν τόλμησες, την εσωτερική σου στασιμότητα και τις λαβωμένες σου ελπίδες.
Μα έχουμε τόσο ανάγκη την ΕΛΠΙΔΑ. Έχουμε ανάγκη την προσμονή, την υπόσχεση, την αλλαγή, τη διαρκή ανανέωση, το ΟΝΕΙΡΟ. Και το γνωρίζουμε ενστικτωδώς και διαισθητικά, γι’αυτό και επιδιδόμαστε σε ένα ντελίριο ευχών. Στην ουσία δεν ευχόμαστε ‘ Υγεία, αγάπη, ειρήνη’, αλλά ασυναίσθητα ευχόμαστε: ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗ. Ευχόμαστε δυο βαθιά ψυχολογικές έννοιες. Αν μπορέσουμε να αφουγκραστούμε τον εαυτό μας βαθιά, αν δώσουμε χρόνο στο να τον ακούσουμε, αν τολμήσουμε την ψυχοθεραπεία για όσα κρατούν την ψυχή μας θλιμμένη ή κρυμμένη ή οργισμένη ή τόσα άλλα, θα βρούμε τα ‘πατήματά μας’ και θα κάνουμε τα βήματά μας συνειδητά. Η αποδοχή του ‘ποιος είμαι’ είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την εσωτερική μου μετακίνηση. Αν δεν γνωρίσω και δεν αποδεχτώ αυτό που θέλω να αλλάξω, πώς θα το αλλάξω;Υγεία χωρίς συνειδητοποίηση των αρρωστημένων μου συνηθειών και εξαρτήσεων; Αγάπη χωρίς συνειδητοποίηση της επικριτικής μου στάσης και της ανάγκης μου για επιβολή; Ειρήνη χωρίς συνειδητοποίηση του θυμού που κουβαλώ και της ανασφάλειάς μου;
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ελπίδα του ανθρώπου: Η δυνατότητα να συνειδητοποιεί, να αποδέχεται, να αλλάζει και να αναγεννάται. Και ο άνθρωπος βαθιά μέσα του το ξέρει, αλλά έχει ξεμακρύνει τόσο πολύ από τον ‘έσω’ εαυτό που έχει αφεθεί στην πιθανότητα αλλαγής της έξω πραγματικότητας και προσδοκά μόνο αυτό. Έχει παραιτηθεί από το δικό του αγώνα. Έχει εναποθέσει τη δική του ελπίδα εσωτερικής και διαρκούς γέννησης σε χέρια ξένα…Μα αυτό το ταξίδι έχει πολλή θλίψη, γιατί δεν είναι το δικό του ταξίδι. Και όπως λέει και ο Μαρσέλ Προυστ: » Το ταξίδι της ανακάλυψης δε σημαίνει να ψάχνεις καινούρια μέρη, αλλά να έχεις καινούρια μάτια». Και τα μάτια σίγουρα είναι δικά σου, κατάδικά σου και ανήκουν στο δικό σου Πρόσωπο. Αρκεί να το έχεις δει στον καθρέφτη. Συνειδητοποίηση και γνώση.
Το καινούριο λοιπόν θα έρθει από μέσα μας. Αυτό που κοιτάμε μπορεί να είναι παλιό κι όμως για εμάς να έχει μια νέα όψη. Η γειτονιά μας, ο άνθρωπός μας, ο πρωινός καφές μας, η διαδρομή για τη δουλειά, η μοναξιά μας, οι απώλειές μας…
Η νέα χρονιά αποτελεί μια καλή αφορμή για ανανέωση των προαιώνιων όρκων του ανθρώπου για εξέλιξη. Οι ευχές είναι στην ουσία αυτό που βαθιά λαχταρά η ψυχή μας από εμάς τους ίδιους. Οι ευχές είναι η έκφραση ενός αρχέγονου, εσωτερικού διαλόγου με τον πιο καθαρό εαυτό μας. Είναι όλα όσα φέρουμε μέσα μας και παρακαλάμε τη χρονιά να μας φέρει. Τι κάνει μια χρονιά καλή; Εμείς οι ίδιοι!!!
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Δέσποινα Α. Σαμιωτάκη B.Sc., M.Sc. – Προσωποκεντρική σύμβουλος ψυχικής υγείας, Εκπαιδεύτρια ενηλίκων.